แบ่งฝันปันศิลป์ ในค่ายศิลปะเด็กชาวเกาะ
โรงเรียนวัดสมุทราราม…โรงเรียนเล็กๆ ที่ด้านหน้าโรงเรียนคือลานทรายชายหาด สะอาดสวย ไร้เศษกระดาษ พลาสติก ด้วยการรณรงค์ร่วมมือของทุกคนในโรงเรียน และวันนี้ที่โรงเรียนคึกคักกว่าปกติ เพราะเป็นโอกาสพิเศษที่นานๆ ทีจะมีสักครั้ง เด็กนักเรียนตัวน้อยต่างกำลังรอคอยพิธีเปิดงาน “ค่ายศิลปะเด็ก” อย่างใจจดใจจ่อ
|
|||
ในความอบอ้าวช่วงปลายเดือนเมษายน บนพื้นที่เกาะเล็กๆ อย่าง “สมุย” อากาศร้อนทวีความระอุขึ้นชนิดนักท่องเที่ยวจำนวนมากต้องกระโดดลงดับร้อนในทะเลสวย แต่…ท่ามกลางความร้อนนี้ ยังมีสายลมเย็นจากน้ำใจของผู้ที่มีมากกว่า ซึ่งโชยพัดโอกาสดีๆ ไปยังผู้ที่มีน้อยกว่าอย่างน่าชื่นใจ โรงเรียนวัดสมุทราราม…โรงเรียนเล็กๆ ที่ด้านหน้าโรงเรียนคือลานทรายชายหาด สะอาดสวย ไร้เศษกระดาษ พลาสติก ด้วยการรณรงค์ร่วมมือของทุกคนในโรงเรียน และวันนี้ที่โรงเรียนคึกคักกว่าปกติ เพราะเป็นโอกาสพิเศษที่นานๆ ทีจะมีสักครั้ง เด็กนักเรียนตัวน้อยต่างกำลังรอคอยพิธีเปิดงาน “ค่ายศิลปะเด็ก” อย่างใจจดใจจ่อ สำหรับค่ายศิลปะเด็กดังกล่าวข้างต้นนี้ เป็นโครงการอบรมที่จัดขึ้นโดยความร่วมมือระหว่างสายการบินบางกอกแอร์เวย์ส , สำนักงานเทศบาลเกาะสมุย และโรงเรียนในเขตอำเภอเกาะสมุย เพื่อขยายโอกาสทางการศึกษาด้านศิลปะให้แก่เด็กๆ ในท้องถิ่น โดยแบ่งการอบรมต่อเนื่องใช้เวลาอบรม 6 วัน และมีเด็กนักเรียนจาก 26 โรงเรียนทั่วเกาะสมุยจำนวนกว่า 300 ชีวิตเข้าร่วมการอบรม ส่วนวิทยากรที่มาให้ความรู้ด้านศิลปะในครั้งนี้ นำทีมโดยครูศิลปะผู้มากไปด้วยความสามารถและน้ำใจที่มีต่อสังคมอย่าง อ.สังคม ทองมี พร้อมด้วยศิษย์เอกคนเก่งผู้ร่ำรวยอารมณ์ขันอย่าง “ครูเบิ้ม” – ไพบูลย์ ธรรมเรืองฤทธิ์ และ Miss Hana Gasgaiser แอร์โฮสเตสสายการบินลุฟท์ฮันซ่า “ห้องเรียนศิลปะอันไร้กำแพงกั้น” ของเด็กๆ เริ่มต้นที่ริมทะเลหน้าโรงเรียน ครูสังคมและครูเบิ้มช่วยกันยกกระดานไปวางไว้บนชายหาด ทีมสต๊าฟแจกจ่ายบอร์ดรองวาดที่คลิปกระดาษวาดเขียนเนื้อดีพร้อมกับสีชนิดต่างๆ ให้แก่เด็กๆ อ.สังคม เปิดฉากการสอนด้วยการสอนเด็กให้รู้จัก “เส้น”สิ่งที่เป็นพื้นฐานที่สุดของการวาดรูป จากนั้นใช้เส้นลากเป็นรูปร่าง และเติมมิติแสงเงาเข้าไปจนกลายเป็นรูปทรง ก่อนจะกล่าวถึงภาพ “วิวหากิน” ที่นิยมวาดกันมาทุกยุคทุกสมัย คือภาพภูเขาสองลูก มีพระอาทิตย์โผล่ขึ้นระหว่างกลางภูเขา นกที่เหมือนเลขสามตะแคงบนฟ้าสองสามตัว มีทะเลเป็นเส้นหยักๆ เรือใบ และกระท่อม ซึ่งเป็นภาพที่เด็กๆ ทุกรุ่นจะบันทึกไว้ในสมอง และเมื่อครูให้วาดภาพวิว แทบทุกคนก็จะวาดภาพนี้ ดังนั้น สิ่งที่จำเป็นที่สุดของการวาดภาพก็คือการเปิดจินตนาการให้กว้างๆ แล้วก็ถ่ายทอดออกมาตามใจคิด ไม่ใช่การติดยึดอยู่กับภาพเก่าๆ รูปแบบเก่าๆ |
|||
เรื่องครูศิลปะนั้น ตราบใดที่เรายังใช้ครูที่สอนอะไรก็ได้มาสอนศิลปะ มีการวิจัยว่าความคิดสร้างสรรค์ของเด็กจะพุ่งสูงที่สุดคือก่อนช่วง 10 ขวบ แต่เราขาดครูที่เข้าใจพัฒนาการของเด็กในจุดนี้ เพราะเราคิดกันว่าศิลปะเป็นของง่าย ใครก็สอนได้ จริงๆ การสอนศิลปะสำคัญที่กระบวนการของการสอน พ่อแม่เองก็แนะนำได้ สอนได้ แต่อย่ายัดเยียด พ่อแม่บางคนอยากเรียนศิลปะ แต่ไม่ได้เรียน พอมีลูกก็บังคับให้ลูกเรียน เด็กก็จะไม่มีความสุข เพราะถูกบังคับ คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องอยู่ในที่ๆ เหมาะสม ศิลปะเป็นสิ่งที่เด็ก 99% ชอบอยู่แล้ว” |
|||
|